Grupa „Alchemia Poesis” przy WSHP w Sandomierzu wynalazła kolejnego ukrywającego się tarnobrzeskiego poetę. Okazał się nim dr Adam Wójcik – Łużycki opiekujący się Muzeum Tarnobrzeskim.
Jego wiersze stylizowane na styl Mickiewiczowski (jeśli coś takiego istnieje) są bardzo tarnobrzeskie. Wyjątek stanowi „Biały Anioł” (patrz zdjecie obok)- wiersz poświęcony papieżowi Janowi Pawłowi II.
Była to swoista „prapremiera” tomika poezji, który ma się ukazać w najbliższym miesiącu. Niestety dykcja autora pozostawia wiele do życzenia, czasem trzeba było się domyślać co miał na myśli, a dyskusja później przerodziła się w wykład historyczny.
To ostatnie nie było jednak straszną męką, ponieważ autor posiada wspaniały dar znajdywania ciekawostek i opowiadania o nich.
Utwory te nie należą może do najambitniejszych, są jednak warte przeczytania, szczególnie przez tarnobrzeżanina. Nie są bowiem rozłączne z na codzień wykonywanym zawodem poety. Stają dzięki temu spotkaniem z taką historią naszego miasta, o której się zwykle nie wie. Z tego powodu, być może nawet zaryzykowałbym zakup tomiku.